« Back to Glossary Index

Diverticulitis is een aandoening van de dikke darm die wordt gekenmerkt door ontsteking of infectie van divertikels, kleine uitstulpingen of zakvormige structuren in de darmwand. Deze divertikels ontstaan meestal als gevolg van zwakke plekken in de darmwand, waardoor de binnenkant van de dikke darm naar buiten kan uitstulpen. Diverticulitis treedt op wanneer deze uitstulpingen ontstoken raken, wat kan leiden tot symptomen zoals buikpijn, koorts, misselijkheid, braken en veranderingen in de stoelgang.

Diverticulitis wordt vaak geassocieerd met diverticulose, wat de aanwezigheid van deze divertikels in de dikke darm zonder ontsteking is.


De symptomen van diverticulitis kunnen variëren in ernst, en sommige mensen kunnen milde symptomen ervaren, terwijl anderen ernstigere klachten hebben.

De meest voorkomende symptomen van diverticulitis zijn onder andere:

  1. Buikpijn: Vaak is dit het meest opvallende symptoom. De pijn bevindt zich meestal in de onderbuik, vaak aan de linkerkant, en kan scherp, krampachtig of constant zijn.
  2. Koorts: Een verhoging van de lichaamstemperatuur kan optreden als gevolg van de ontsteking.
  3. Misselijkheid en braken: Sommige mensen kunnen misselijkheid en braken ervaren.
  4. Veranderingen in de stoelgang: Diverticulitis kan leiden tot veranderingen in de stoelgang, zoals diarree of obstipatie.
  5. Opgeblazen gevoel en gasvorming: Mensen met diverticulitis kunnen een opgeblazen gevoel en overmatige gasvorming ervaren.
  6. Verlies van eetlust: De buikpijn en algemene malaise kunnen leiden tot verminderde eetlust.
  7. Veranderingen in ontlastingsgewoonten: Soms kan er bloed in de ontlasting verschijnen, hoewel dit niet bij iedereen voorkomt.

Het is belangrijk om medische hulp te zoeken als je symptomen van diverticulitis ervaart, vooral als de pijn ernstig is, er bloed in de ontlasting zit of als je vermoedt dat er complicaties zijn opgetreden.

Er zijn verschillende soorten en stadia van diverticulitis te onderscheiden op basis van de ernst en complicaties.

De belangrijkste onderscheidende factoren zijn:

  1. Ongecompliceerde diverticulitis: Dit is de milde vorm van diverticulitis waarbij de ontsteking beperkt is tot de divertikels in de dikke darmwand. De symptomen zijn meestal mild tot matig en kunnen bestaan uit buikpijn, koorts en veranderingen in de stoelgang.
  2. Gecompliceerde diverticulitis: Dit verwijst naar ernstigere gevallen waarbij complicaties optreden, zoals de vorming van abcessen (een ophoping van pus), perforatie van de dikke darmwand of de ontwikkeling van fistels (abnormale verbindingen tussen organen). Gecompliceerde diverticulitis kan ernstigere symptomen veroorzaken en vereist vaak dringende medische behandeling.
  3. Recidiverende diverticulitis: Sommige mensen ervaren herhaalde episoden van diverticulitis na een eerdere episode. Deze herhaalde ontstekingen kunnen de behoefte aan verdere evaluatie en mogelijk chirurgische ingrepen doen toenemen.
  4. Asymptomatische diverticulitis: Bij sommige mensen worden diverticulitis-gerelateerde divertikels ontdekt tijdens een medisch onderzoek, zoals een colonoscopie, zonder dat ze ooit symptomen hebben gehad.

De behandeling en het beheer van diverticulitis kunnen variëren op basis van het type en de ernst van de aandoening.

De precieze oorzaak van diverticulitis is niet volledig begrepen, maar het wordt verondersteld dat meerdere factoren een rol kunnen spelen bij het ontwikkelen van deze aandoening.

Enkele mogelijke oorzaken en risicofactoren voor diverticulitis zijn:

  1. Veroudering: Het risico op diverticulitis neemt toe met de leeftijd. Dit komt doordat de wand van de dikke darm in de loop der jaren zwakker kan worden, wat de vorming van divertikels bevordert.
  2. Vezelarm dieet: Een dieet dat arm is aan voedingsvezels kan leiden tot obstipatie en moeilijke stoelgang. Dit kan de druk in de dikke darm verhogen en het risico op divertikels vergroten. Vezelrijk voedsel helpt de stoelgang zacht te houden en de dikke darm gezond te houden.
  3. Genetische aanleg: Er is enige genetische aanleg voor diverticulitis, wat betekent dat het vaker voorkomt bij mensen van wie familieleden ook de aandoening hebben.
  4. Obesitas: Overgewicht en obesitas kunnen het risico op diverticulitis verhogen.
  5. Roken: Roken kan het risico op diverticulitis verhogen en kan ook de ernst van de symptomen vergroten.
  6. Gebrek aan lichaamsbeweging: Een inactieve levensstijl kan bijdragen aan het ontstaan van diverticulitis.
  7. Langdurig gebruik van bepaalde medicijnen: Het langdurig gebruik van sommige medicijnen, zoals niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) of steroïden, kan het risico op diverticulitis vergroten.

Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met divertikels in de dikke darm diverticulitis zal ontwikkelen. Veel mensen hebben divertikels zonder ooit symptomen te ervaren. Het beheer van diverticulitis is gericht op het verminderen van symptomen en het voorkomen van complicaties, en dit kan dieet- en levensstijlaanpassingen omvatten.

De behandeling van diverticulitis kan variëren afhankelijk van de ernst van de symptomen en de aanwezigheid van complicaties.

Hier zijn enkele behandelingsopties:

  1. Conservatieve behandeling bij milde gevallen:
    • Dieetwijzigingen: In milde gevallen kan een dieet met weinig vezels worden aangepast om een vezelrijk dieet te bevorderen. Dit kan helpen om de stoelgang zachter te maken en de druk in de dikke darm te verminderen.
    • Pijnmedicatie: Pijnstillers zoals paracetamol kunnen worden voorgeschreven om buikpijn te verlichten.
  2. Antibiotica: Als er tekenen van infectie aanwezig zijn, kan de arts antibiotica voorschrijven om de infectie te behandelen.
  3. Ziekenhuisopname bij gecompliceerde diverticulitis:
    • In ernstigere gevallen, vooral bij gecompliceerde diverticulitis met abcessen of perforatie van de dikke darm, kan ziekenhuisopname nodig zijn. Hier kan intraveneuze antibiotica, vloeistoffen en mogelijk een drainage van abcessen plaatsvinden.
  4. Chirurgie:
    • Als de diverticulitis ernstig is, vaak terugkeert of als er complicaties optreden, kan chirurgie noodzakelijk zijn. De chirurgische ingreep kan variëren van een eenvoudige verwijdering van de aangetaste divertikels (diverticulectomie) tot meer uitgebreide procedures zoals een resectie van het aangetaste darmgedeelte (sigmoidresectie).

Dieetwijzigingen, lichaamsbeweging en levensstijlaanpassingen kunnen ook een rol spelen in de preventie van herhaalde episoden van diverticulitis. Het is van cruciaal belang om de aanbevelingen van een zorgverlener te volgen, vooral omdat het beheer van diverticulitis sterk kan variëren op basis van de individuele situatie van de patiënt.

Nabehandeling na herstel van diverticulitis en preventieve maatregelen zijn gericht op het voorkomen van toekomstige episoden van diverticulitis en het behoud van een gezonde dikke darm.

Hier zijn enkele aanbevolen stappen voor nabehandeling en preventie:

1. Dieet en voeding:

  • Vezelrijk dieet: Een dieet dat rijk is aan voedingsvezels kan helpen de dikke darm gezond te houden en de kans op divertikels verminderen. Dit omvat het eten van fruit, groenten, volkoren granen en peulvruchten. De dagelijkse vezelinname moet tussen 25 en 35 gram liggen.
  • Voldoende vochtinname: Zorg ervoor dat je voldoende water drinkt om een soepele stoelgang te bevorderen.

2. Lichaamsbeweging:

  • Regelmatige lichaamsbeweging kan de darmfunctie ondersteunen en bijdragen aan een gezonde dikke darm.

3. Medicatie:

  • Als je arts bepaalde medicijnen heeft voorgeschreven, zorg er dan voor dat je deze volgens de aanwijzingen inneemt.

4. Voorkom obstipatie:

  • Probeer obstipatie te voorkomen door een vezelrijk dieet te volgen en voldoende water te drinken. Als je neiging hebt tot constipatie, overleg dan met je arts over geschikte laxeermiddelen of andere behandelingen.

5. Vezelsupplementen:

  • In sommige gevallen kan een vezelsupplement worden aanbevolen om ervoor te zorgen dat je voldoende vezels binnenkrijgt.

6. Regelmatige follow-up:

  • Blijf regelmatig de follow-upafspraken bijwonen bij je arts om de voortgang te bespreken en eventuele veranderingen in je behandelplan te evalueren.

Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met divertikels uiteindelijk diverticulitis zal ontwikkelen, en niet iedereen met diverticulitis zal herhaalde episoden ervaren. Preventieve maatregelen, zoals een gezond dieet en levensstijl, kunnen helpen het risico op toekomstige episoden te verminderen. Als je echter herhaalde episoden van diverticulitis hebt of ernstige symptomen ervaart, kan je arts verdere evaluatie en behandeling aanbevelen.

Diverticulitis kan leiden tot verschillende complicaties, vooral als de aandoening niet tijdig wordt behandeld.

Enkele mogelijke bijkomende complicaties van diverticulitis zijn:

  1. Abcessen: Een abces is een ophoping van pus in de buurt van de ontstoken divertikels. Dit kan leiden tot ernstige buikpijn en koorts. Abcessen moeten meestal worden gedraineerd.
  2. Perforatie van de dikke darm: In ernstige gevallen kan diverticulitis leiden tot perforatie (scheuring) van de dikke darmwand. Dit kan resulteren in de verspreiding van ontsteking en infectie naar de buikholte, wat een levensbedreigende situatie kan zijn.
  3. Fistels: Soms kan diverticulitis leiden tot de vorming van fistels, wat abnormale verbindingen zijn tussen de dikke darm en aangrenzende organen, zoals de blaas of de huid. Fistels kunnen leiden tot abnormale ontlasting via de urine of de huid.
  4. Stenose of vernauwing van de dikke darm: Herhaalde episoden van diverticulitis kunnen leiden tot littekenweefsel en vernauwing van de dikke darm, wat de passage van ontlasting kan belemmeren.
  5. Bloeding: In zeldzame gevallen kunnen divertikels bloeden. Dit kan leiden tot helderrood bloed in de ontlasting, wat bekend staat als diverticulaire bloeding. Ernstige bloedingen kunnen levensbedreigend zijn.

Het is van groot belang om bij symptomen van diverticulitis, zoals buikpijn, koorts, misselijkheid en braken, onmiddellijk medische hulp te zoeken. Onbehandelde diverticulitis kan leiden tot ernstige complicaties. De behandeling en het beheer van diverticulitis zijn gericht op het voorkomen van deze complicaties en het verminderen van de symptomen.


Raadpleeg altijd je huisarts voor een juiste diagnose en behandeling als je symptomen van diverticulitis ervaart.

GZC AMSTELKWARTIER

Openingstijden praktijk:
Alle werkdagen van 08:00 tot 17:00
Tel:   020 308 1234

Na sluitingstijd:  088 003 0600

GZC BUIKSLOTERHAM

Disclaimer

Lees meer hierover

voor meest recente informatie
kijk ook eens op:
Voorbehoud

De hierboven verstrekte medische informatie dient alleen ter algemene kennis.
Raadpleeg altijd uw huisarts voor persoonlijk advies en evaluatie van uw gezondheidstoestand.

« Terug naar Index